Gecə-gecə yenə sentimental xəyallara dalıram. Yutubdan o vaxtki Azərbaycan SSR Ali Məclisindən olan kadrlara baxıram... Köhnə emblem... köhnə RƏNG. Fikir vermisizsə, bir çox köhnə kadrlarda fon daima bir rəngdə olub: qəhvəyi. Ya da buna bənzər adını bilmədiyim başqa rəng. Adamın ürəyi sıxılır.
Nəysə, işıqlı ölkənin vətəndaşlarını çox sıxmayım. Ölkəmizdə gedən inkişafı görməmək üçün dəvəquşu olmaq lazımdır. Ötən yazımda yumurta qiymətində olan inqilabi ucuzlaşmanın səbəblərini izhar elədim. Bundan başqa, daha hansı qiymətlərdə necə ucuzlaşma barəsində parlaq iqtisadi fikirlərimi ortaya qoymuşdum.
Ölkəmiz tarixi anlar yaşayır. Biz üç Əliyevin hakimiyyətini görmüşük (Əbülfəz Əliyev, Heydər Əliyev, İlham Əliyev). Bəh-bəh, çox nadir ölkə taparsan ki, orda respublika olsun, üstəlik son üç prezident eyni soyadı daşısın. Nadir tapıntıyıq. Bəs niyə bir saniyədə üç dəfə asqıran insanı qeydiyyata alan Ginnes, bizim qırdığımız bu möhtəşəm rekordu qeyd etmir?! Əgər sabah məlum olsa ki, bu Ginnesin arxasında o məlun Soros durur, heç təəccüblənməyin... əclaf! Amma nə yaxşı ki, bizim rəşadətli xalq belə şeyə görə ruhdan düşməz, əksinə, o daha da fəallaşar və dördüncü, beşinci həmsoyadları da hakimiyyətə gətirər.
